0

BEĞENDİM

ABONE OL

News

0

Tarımın Sesi– Yurttaşın alım gücü daraldıkça, piyasada da zorlanmalar yaşanıyor. Yaşanan Kurban Bayramı sürecinde hayvan satıcılar, besi yetiştiriciliğinde kullandıkları girdi fiyatlarını göz önünde tutarak fiyatlandırdılar. En küçük kesime gelecek hayvanın onbin lira, normal bir hayvanın onbeş-yirmi lira dolayında olması özellikle toplumun dar gelirlilerini oluşturan asgari ücretli, emekli alıcıları piyasadan uzaklaştırdı.

Asgarin ücretin onyedibin, emekli aylığının onbin lira olduğu anımsanacak olursa, kurbanlık satış alanlarının neden ilgisiz olduğu anlaşılıyor.

Bir yandan yurttaş kesmekte zorlanırken, satıcıda yetiştirdiği hayvanları satamayışından dolayı düşünceli…

Bayramın ikinci günü neler yaşadıklarını sorduğumuz hayvan satıcıları şunları söyledi:

*Bittik, satamadık, kaldı elimizde. Bayram ikinci günü, geri götürmemek için fiyatları zarar noktasına taşıdık.9.000 liraya, 10.000 liraya kurban almıyorlar. Yani emeklinin maaşı 10.000 lira olunca millet alamıyor

*Fiyatlar düştü, fiyatlar beleş. Bu fiyat hayvanın yem parasını ödemez. Bir yıl bekledik, kurbanda satış olur diye umutlandık ama yine yok. İstediğimiz satış yine olmadı. Yarın da buradayız, satış yok.

*Geçen yıl ben burada 120 koyun sattım, bu sene 150 davar getirdik, daha 90’ı duruyor. Samanın fiyatını düşürme yok, küspede düşme yok. Eti aşağı çekiyoruz, sütü aşağı çekiyoruz. Bugün aylık 25.000-30.000 liradan aşağı çoban bulamıyoruz. Şimdi nasıl olacak?

*Ben bu malı 6 ay önce 11.500 liraya almışım, 10.000 liraya, 9.000 liraya şimdi kurbanlık veriyoruz. Nasıl çıkacağız işin içinden? Banka borcu olanlar mesela nasıl ödeyecekler bu borcu?

*Bu yıl 150 mal getirdim, 90 tane daha koyun duruyor. Onu da hep zararına verdik, 11.500 liraya aldığım malı 11.000 liraya verdim

Satamazsak geri götüreceğiz, 6 ay daha güdeceğiz. Sonunda da 8.500 liraya vereceğiz. Ondan sonra da haciz üstüne haciz, icra araçları gelip gelip gidecek. Başka yapacak çare yok, ya da burayı terk edeceğiz.

Bu hayvan 50-55 kilo, bunun bir yıllık masrafını sattığım zaman şu an karşılayamıyorum. 620 lira olmuş yemin torbası. Bu koyunların günlük 12.000 lira, 13.000 lira masrafı var. Günlük hatta bunu geçer de biz kendi emeğimizi katmıyoruz.

*Hesabını yapın, yani saman o para, küspe o para. Yanımda 4 tane çocuğum var. 150 malla 4 çocuk nasıl geçinecek, nasıl barınacak? Evliler, barklılar, çoluk çocukları var. Nasıl geçinecekler? Kendimi mi geçindireceğim, çocukları mı geçindireceğim, artı kiramı vereceğim?

Çiftçiyi tamamen bitirdiler. Bunun yem maliyeti, girdi maliyeti… Bugün bir Afgan çobana aylık 40.000 lira veriyoruz. Ona da ‘Şöyle yap, böyle yap’ dediğimiz zaman adam bırakıp gidiyor. Dağda malımızı bırakıp gidiyor. Bizi perişan ettiler. 10 ay önce bu malı biz 20.000 liranın üstünde satıyorduk, şimdi 15.000 lira diye yalvararak satamıyoruz.

*Hayvancılığın sürdürülebilirliği kalmadı. Ben damızlıkçıydım, damızlıkçılığı bitirdim. Bu yıldan sonra kurban da yapmayacağım. Yeminle söylüyorum, yapmayacağım. Yani şu malın güzelliğine bakın. Biz bir yıl boyunca baktık buna, tamamen bitirdiler. Ama bugün bir evlat babasının yaptığını yapamaz hale geldi. Yani meslek bitti. Benim köyümde 10 tane sürü vardı, şimdi bir tane sürü yok. Yeşilburç köyünde bir tane mal kalmadı.